Ongeveer anderhalf jaar geleden ben ik verhuisd naar mijn huidige huurwoning. Op het moment dat we daar introkken vielen ons een aantal probleempjes op waaronder een rotte plek in de deur van de berging. Niet een ramp, maar als je ergens nieuw gaat wonen meldt je dit en dan wordt het gefixt. Na een korte tijd kwam een meneer van de huurvereniging kijken naar de problemen die ons opgevallen waren. Hij zei volgend jaar worden de kozijnen geschilderd en dan repareren we de deur(dit werd eind 2008 verteld). Ok prima. In gedachte was het al bijna 2009 en dus zou de deur snel gerepareerd worden.
Niets is minder waar helaas. In oktober 2009 begon het geplande schilderwerk in onze straat. Wij waren pas medio november aan de beurt (meer dan een jaar nadat de meneer van de woningbouwvereniging op bezoek was geweest). Nou is de deur van de berging niet zo belangrijk, maar ik vond het allemaal wat lang duren. Dus de schilders komen, schilderen de kozijnen, kijken naar de deur en zeggen: “Deze deur is te verrot die moeten we vervangen, we geven het door aan de woningbouwvereniging”.
Prima een nieuwe deur zou je zeggen. Het slot van de oude was niet geweldig dus zeker een verbetering. Eind november 2009 hadden de schilders de tweede keer alles geschilderd en was de deur nog steeds niet vervangen. Het vriezen en de sneeuw was ondertussen ook begonnen en dus kon ik begrijpen dat er geen timmerman langs kwam om de deur te vervangen.
Ondertussen is het eind februari 2010 en hebben we nog niets gehoord van de timmerman. Toch maar eens bellen met de woningbouwvereniging. Ow ik zie niet in het systeem dat die deur vervangen moet worden ik stuur een klusser langs om het probleem in te schatten. Ok zo gezegd zo gedaan en een week later komt de klusser langs. Ow zegt hij die is verrot. Hebben de schilders aangegeven dat die vervangen moet worden, ja ok dan zal dat binnenkort gebeuren. Dat is planmatig onderhoud en dat is een ander systeem. Mocht je over een week of 4 niets gehoord hebben moet je nog maar eens bellen. Prima.
Ik noem het toeval, maar een aantal dagen later ligt er een briefje in de bus: De timmerman is langs geweest maar ik was niet thuis en of ik een afspraak wilde maken. (Dat briefjes systeem is trouwens bij alle afspraken gebeurd. Men komt langs zonder afspraak en hoopt dan dat je thuis bent, met 2 werkenden hebben ze dus pech.) Ok de deur is vervangen en ik kijk nu naar een mooie deur die in de grondverf staat anderhalf jaar later. Toen ik aan de timmerman vroeg weet jij wanneer de schilder komt gaf hij aan geen idee.
Nu dacht ik toch bij mezelf dat doen we in de software-industrie toch beter. Nou eigenlijk niet. Vaak sturen we ook eerst een requirements analist vooruit om te bepalen wat de requirements zijn (repareren deur). Vervolgens moet het ontwikkeld worden door een software team (schilders). Nu ontdekt dat team dat er een fout in de requirements zit (deur moet worden vervangen). Dus dat gaat terug naar de projectmanager die opnieuw de analist stuurt die samen met de architect een oplossing verzint. Tenslotte komt de software weer bij het softwareteam waarna de software nog getest moet worden.
In softwareland hebben we ook de problemen van de resourcing en dat iedereen permanent is vol gepland en dat oude projecten uitlopen. Daardoor kan het zijn dat vergelijkbare wachttijden ontstaan als bij mijn voorbeeld van de schilders. In softwareland komt het dan ook nog voor dat op het moment dat de software opgeleverd wordt het probleem waarvoor het gebouwd is al niet meer bestaat. Dat laatste is gelukkig niet het geval bij mijn nog niet geschilderde deur.
Ik hoop dat Agile en lean aanpak niet alleen in de softwarewereld een hype worden, maar ook bij de woningbouwverenigingen en bouwwereld. Het zou enorm helpen als ook deze mensen de wensen van de klant voorop stelden. Nu heb ik ondertussen al 5 morgens en middagen thuis mogen werken. Gelukkig hoefde ik geen vrij te pakken, maar handig is het allerminst.